Van 17 t/m 23 augustus vond het EK inline plaats in Oostende. Vier rijders van het RTC Zuidwest inline team waren geplaatst en geselecteerd. Laura, Kayo, Brit en Daan. Zij hebben voor ons een mooi verslag gemaakt over hun belevenissen.

Dag 1

Op vrijdag 17 augustus begon het EK inline skaten. Speciaal voor deze belangrijke wedstrijden mochten de vier rijders nieuwe wielen uitzoeken bij Oomssport. Goed materiaal is het halve werk.

Laura en Kayo begonnen met de puntenkoers. Elke even ronde zijn er 2 punten te verdienen voor de rijder die als eerste over de streep komt en 1 punt voor de rijder die als tweede over de streep komt. In de laatste ronde zijn er nog 3, 2 en 1 punt te verdienen voor de eerste drie. Wie uiteindelijk de meeste punten verzamelt, wint de wedstrijd. 

Bij de dames junioren B ging Laura van start met Ramona Westerhuis en Evelien Vijn. Vanaf de start ging het meteen hard. De Nederlandse dames hadden de opdracht meegekregen om de eerste helft van de wedstrijd mee te liften. Laura zat achterin het peloton en kon zo haar krachten sparen voor de tweede helft. Met nog ongeveer 10 ronden te gaan demarreerde Evelien om haar eerste punten te pakken. Ramona reageerde twee ronden later en pakte zo ook punten. De twee Nederlandse dames waren samen vooruit en pakten veel punten. Een Belgische dame wilde het gat dicht rijden, waarop Laura heel scherp reageerde. Ze kon achter de Belgische mee naar voren. In de laatste ronde sprintte Laura haar hard voorbij en werd ze tweede in de eindsprint. Zo pakte Laura 2 punten die goed waren voor de 6e plek in de einduitslag!

Direct na de dames mocht Kayo samen met Ivo de la Porte en Remo Slotegraaf startte namens Nederland. Ook deze wedstrijd ging vanaf de start hard. Het lukte niemand om weg te rijden en elke ronde pakten andere rijders punten. Kayo richtte zich op de tweede helft van de wedstrijd waar hij voor de aanval koos. Helaas zagen de Italiaanse rijders hem aankomen en werd hij geblokt. Het is Kayo en de andere Nederlandse jongens uiteindelijk niet gelukt om punten te pakken. Kayo eindigde op de 15e plaats.

Dag 2

Er stonden twee onderdelen op het programm. De 500m en afvalkoers.

De 500m wordt in series van 4 rijders verreden. In de eerste series telt de tijd. De beste 16 rijders uit alle series gaan door naar de kwartfinales. Vanaf dat moment gaan de beste twee uit elke race door naar de halve finale en finale. Zo strijden uiteindelijk de beste 4 om de medailles.

Kayo werd vierde in zijn eerste serie, maar omdat die zo hard ging, zat hij met zijn tijd bij de beste 16 en ging hij dus door naar de kwartfinale. In de kwartfinale reed hij met een Portugees samen op de eerste bocht af. De Portugees probeerde voor hem te komen, maar daar was geen ruimte. Hij struikelde over Kayo’s voeten en viel. Kayo kon voorkomen dat hijzelf ook viel, maar duwde daarbij wel van zich af. De jury zag dit anders en gaf Kayo een DQ.

In de ochtend werden ook voorrondes gereden voor de afvalkoers, omdat er teveel deelnemers zijn om de wedstrijd in 1 keer te rijden.

In de afvalkoers valt elke oneven ronde de achterste rijder af. Zo wordt het peloton steeds kleiner, tot er uiteindelijk 5 rijders overblijven. Die rijden de laatste 3 ronden om de winst. Laura reed haar voorronde grotendeels op kop om te voorkomen dat ze zou afvallen. Ze plaatste zich eenvoudig voor de finale ’s avonds.

De finale werd verreden met 14 dames. Laura stond samen met Ramona aan de start namens Nederland. De race ging vanaf het begin super hard met drie Franse dames op kop. Laura kwam moeilijk naar voren, maar overleefde meerdere afvalsprints . Laura zelf: “het ging zo hard! Ik had echt geen benen meer over om naar voren te komen.” Uiteindelijk moest Laura op plek 7 de wedstrijd verlaten. Met opnieuw een top 10 klassering had ze het erg goed gedaan.

Dag 3:

De laatste dag van het EK op de piste, de onderdelen 1000m en relay stonden op het programma. Laura werd mocht de 1000m en Kayo de Relay rijden. 

Laura zat direct in de eerste rit van de dag. Een 1000m wordt net als de 500m verreden in series, maar nu met 8 personen. Uit elke serie gaat de winnaar door naar de volgende ronde, aangevuld tot 16 personen op basis van de tijd. Zowel winnen als een snelle tijd kan dus een plek in de volgende ronde opleveren. Er zijn 4 series ingedeeld, dus 12 rijders konden op tijd nog een plek in de halve finale afdwingen. 

Laura ging goed van start en kwam al snel op de derde plek in de groep te zitten. De eerste twee ronden gingen goed hard, maar daarna zakte het tempo in. Evelien Vijn nam namens Nederland het kopwerk van een Française over om voldoende snelheid te houden. In de laatste ronde werd er vol gesprint voor de winst en kon Laura haar derde plek helaas niet behouden. Ze eindigde als 5e in de serie. Zij kon zich alleen nog plaatsen door bij de tijd snelste te zitten. De tweede serie reed dezelfde tijd. Helaas gingen serie drie en vier allebei een  seconde harder. Laura zat daarmee niet bij de beste 16 en was uitgeschakeld voor de halve finales. 

De relay begon en is net als bij shorttrack een race in teams, waarbij de rijders elkaar aflossen. Op de inline piste start je in teams van 3 en vindt de aflossing plaats vanaf de buitenkant van de baan en niet vanuit het midden. 

Kayo reed samen met Ivo de la Porte (die net daarvoor op de 1000m was gevallen) en Bart Klaver. Bart ging van start en na ruim een halve ronde duwde hij Kayo goed af. Kayo reed op plek 3 een volle ronde en toen kwam Ivo bij hem in. Precies op het moment dat Kayo Ivo duwde, stapte de Franse jongen voor Ivo opzij en spreidde hij zijn benen (wat veel gebeurt als je iemand net afgeduwd hebt). Kayo duwde echter Ivo hard tegen het been van de Franse jongen aan, waardoor hij hard voorover viel. Kayo kon de twee jongens maar nipt ontwijken en bleef gelukkig zelf wel staan. Helaas moesten de Nederlandse jongens hierdoor wel de strijd staken en stond Kayo dus na 1 ronde al langs de kant. 

Dag 4

Was een welverdiende rustdag.

Dag 5

Dinsdag 21 augustus het EK inline ging verder met de wegwedstrijden. De 200m tijdrit en een puntenkoers stonden op het programma. Het wegparcours is een rondje om de parkeerplaats, waar op normaal asfalt gereden wordt.

Kayo mocht starten op de 200m tijdrit. Dit is een individueel onderdeel. Kayo reed een zeer sterke sprint en behaalde de 10^e tijd. Hij was heel blij met zijn goede tijd en uitslag, maar de beste 9 rijders plaatsten zich voor de finale. Op een paar honderdste van seconde miste hij die.

Laura startte ’s avonds op de puntenkoers. Dit werd helaas een race om snel te vergeten.  Na de zware dagen op de piste was ze nog niet voldoende hersteld en reed ze geen lekkere wedstrijd. Ook dat hoort erbij. De volgende dag weer een nieuwe kans.

Dag 6

Het laatste onderdeel stond voor Kayo en Laura op het programma. Op de afsluitende marathon op donderdag, mochten dit jaar alleen de junioren A en senioren starten.

Zowel Kayo als Laura startte op de afvalkoers. Dit was een wedstrijd over 15 km, waarin elke ronde de laatste rijder afviel. Laura reed een ijzersterke race. Vooraf was het plan om de koers zo hard mogelijk te maken, zodat Ramona een goede uitslag kon rijden. Dat plan veranderde, omdat de Franse en Italiaanse dames hetzelfde wilden. Het ging zo hard, dat Nederland helemaal niet op kop hoefde. Laura reed sterk voorin het peloton mee en overleefde zo alle afvalsprints. Ze kwam zonder problemen in de finale terecht, waar ze met de laatste 5 dames om de medailles konden sprinten. Laura eindigde op een zeer knappe 5^e plaats.

Even later startte Kayo. Ook deze wedstrijd ging weer hard. Kayo had moeite om goed voorin te komen en moest verschillende keren sprinten om niet als laatste over de streep te komen. Ongeveer halverwege de koers viel hij als 16^e af.

Dag 7

Op de laatste dag van het toernooi staat traditiegetrouw de marathon op het programma. Deze afstand wordt alleen verreden door de junioren A en senioren en er mogen per land dan ineens 8 rijders starten. Daardoor kunnen de verschillende landen ook extra rijders meenemen die alleen deze afstand rijden. Dat was voor Brit en Daan ook het geval.

Brit ging als eerst van start met de junioren A dames. Ze had de opdracht om zoveel mogelijk te demarreren. Met als doel de tegenstanders hard te laten werken. Zo kon Anna van den Bosch gespaard worden en hopelijk een goede eindsprint rijden. Brit reed verschillende keren zo hard ze kon weg en heeft meerdere stukken vooruit gereden. Dit is zeer zwaar om te doen, maar ze deed het fantastisch en kon de wedstrijd helemaal in het peloton uitgereden. In de eindsprint eindigde ze als 16^e in een tijd van 1.17:09.

Daan startte een half uurtje later en kreeg ongeveer dezelfde opdracht mee. De Nederlandse junioren Yordi van Workum en Harm Visser startten als medaillekandidaten. Daan heeft meerdere keren hard op kop gereden om een kopgroep met buitenlandse rijders terug te rijden. Daar heeft hij veel werk verzet voor de andere Nederlanders en uiteindelijk werd dit te zwaar voor hem om de wedstrijd uit te kunnen rijden. Hij heeft zijn werk goed gedaan.

Daan en Brit hebben net als Kayo en Laura veel geleerd en vooral laten zien dat de rijders van RTC Zuidwest houden van aanvallen en de koers hard en zwaar maken. De bondscoaches waren zeer tevreden over hun prestaties en ook wij zijn uiteraard super trots op ze!